Απεργία ; Όχι ευχαριστώ, ψήφισα για αιρετούς

 Άκου με –ταγμένε στην απεργοσπασία– συνάδελφε …

Να ξεκινήσουμε με ένα ξεκαθαρισμα. Απευθύνομαι σ΄ εσένα που συνειδητά αρνείσαι να εμπλακείς σε διαδικασίες συλλογικού αγώνα. Mην τρέξεις να κρυφτείς κάτω από τις φτερούγες  του πολύ μεγαλύτερου αριθμού ανθρώπων που τις περισσότερες φορές το σκέφτεται αν θα απεργήσει και αρκετές  από αυτές επιλέγει τελικά να μην το κάνει. Σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι τεράστια η ευθύνη της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, η οποία τις περισσότερες φορές καλλιεργεί συνειδητά την ηττοπάθεια είτε γιατί θέλει να βάλει πλάτη στην εκάστοτε κυβερνητική πολιτική είτε γιατί φοβάται ότι το μαζικό κίνημα μπορεί να της στερήσει τα οφέλη που αποκομίζει από τη «διαπραγματευτική» της ιδιότητα. Αναφέρομαι στον «ιδεολόγο» απεργοσπάστη, αυτόν που ψηφίζει ασυζητητί «ναι» στην αξιολόγηση στις συνελεύσεις των Συλλόγων Διδασκόντων των σχολείων, γιατί δηλώνει ότι φοβάται την καταγραφή του ονόματός του στο πρακτικό του σχολείου πλάι στο «όχι» και τρέμει στο ενδεχόμενο «κυρώσεων» που μπορεί να του επιβληθούν επειδή σε μια δημοκρατική συζήτηση είπε τη γνώμη του. Μην κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις ότι  μιλάω για σένα, σε ξέρω και με ξέρεις πολύ καλά.  Βλεπόμαστε κάθε μέρα, έχεις μάθει καλά τα χούγια μου κι εγώ τα δικά σου. Μπορώ να περιγράψω πλήθος απόψεων και συμπεριφορών σου.

Τα πρωινά είσαι συνήθως κατσουφιασμένη  ή ξινισμένος. Τις περισσότερες φορές κάτι διεκτραγωδείς. Πότε τις επιδόσεις των μαθητών (ναι, ναι το κάνεις), πότε τη λειτουργία του σχολείου. Σχεδόν πάντα περιορίζεις την κριτική σου στην καθαρίστρια που «βάφει τα νύχια της και καπνίζει την ώρα που θα έπρεπε να δουλεύει» ή στον συνάδελφο που «μοιράζει συνεχώς φωτοτυπίες αντί να κάνει κανένα project κι όμως είναι διορισμένος», ενώ εσύ όχι. Μη φοβού, θα σε δικαιώσει η αξιολόγηση. Άλλη φορά, θα έρθεις συγκλονισμένος από κάποιο άρθρο που διάβασες στο internet (γιατί είσαι και τέκνο της εποχής σου) σχετικά με την πείνα στην Αφρική. Ασφαλώς δεν θα σου πω τη γνώμη μου, όσες φορές το έκανα απάντησες με γκριμάτσα δυσφορίας του στυλ «άσε μας τώρα με αυτά τα κομμουνιστικά». Απορρίπτεις κάθε μορφή αγώνα, αφού οι συνθήκες σε αναγκάζουν «να κοιτάω τον εαυτό μου, όπως κάνουν όλοι», ταυτόχρονα όμως είσαι πάντα έτοιμος να βγάλεις νύχια και να «αγωνιστείς» μέχρι τελευταίας  ρανίδος του αίματός σου, σε περίπτωση που ανακαλύψεις ότι εφημερεύεις ένα διάλειμμα παραπάνω από κάποιον άλλο.  Δεν έχεις ιδιαίτερη πολιτική προτίμηση, αν και πάντα «ξέρεις» να ψηφίζεις με μια ψευδεπίγραφη επιφύλαξη τη «σταθερότητα», την οποία προτιμάς από το «χάος». Πρόσφατα, στις εκλογές για τα υπηρεσιακά συμβούλια ξανάριξες το σταυρό σου σε συνδικαλιστές που ανήκουν σε παρατάξεις, τις οποίες στα λόγια καταδικάζεις διαρκώς. Ξέρω, δεν ψήφισες ΠΑΣΚΕ, ψήφισες ΔΗΣΥ, δεν συμφωνείς με τη ΔΑΚΕ, αλλά έριξες στην κάλπη το ψηφοδέλτιό της, γιατί έπρεπε να  ψηφίσεις έναν συνάδελφο που του είχες υποχρέωση. Στήριξες πρόσωπο, όχι παράταξη  (κούνια που σε κούναγε). Έχεις άποψη για τα πράγματα, αυτό δα έλειπε, να μην έχεις εσύ, ένας λειτουργός της  Παιδείας. Είναι όμως βραχυκυκλωμένη. Ξεκινάς από λανθασμένη αφετηρία, για να καταλήξεις πολύ σύντομα ότι «φταίμε κι εμείς που είμαστε κακομαθημένοι, ο άλλος σου λέει σπούδασα, σιγά να μην δουλέψω στα χωράφια».

Δεν παύεις να με εκπλήσσεις. Μπορεί να φοράς γυαλιά ηλίου που η τιμή τους αντιστοιχεί σε ένα μηνιάτικο και να κουβαλάς κινητό που κοστίζει δυο μισθούς. Την ίδια ώρα, μέσω των υπερεξελιγμένων δυνατοτήτων του, ψάχνεις ποιο σούπερ μάρκετ έχει αυτή την εβδομάδα προσφορά στο χαρτί υγείας και πότε έχουν “happy hour” τα καφέ, για να γλιτώσεις κανά πενηντάλεπτο. Αναγνωρίζεις σε στιγμές έκρηξης της  ειλικρίνειάς σου ότι δεν τη βγάζεις και στη συνέχεια με ένα λογικό άλμα καταλήγεις στο συμπέρασμα «θα κάνω ότι μου πουν και αξιολόγηση και τα πάντα, για να μη χάσω κι αυτά τα λίγα». Πριν από λίγες μέρες, ο Υπουργός Παιδείας δήλωσε ότι ψάχνει για ξεφτιλισμένους που θα δουλεύουν τσάμπα, αγανάκτησες στο facebook (έγραψες «αίσχος», «τραγικό» και άλλα παρόμοια) και την ημέρα της απεργίας πήγες κανονικά στο σχολείο για να μη χάσεις το μεροκάματο. Πιθανόν  να ΄σαι και αναπληρωτής. Να ανέλαβες προχθές υπηρεσία (χάνοντας τους τρεις πρώτους μήνες της χρονιάς ) και να ΄χεις να κλείσεις σπίτι, να πληρώσεις μπροστάντζα κανά δυο νοίκια, να μείνεις σε ξενοδοχεία μέχρι να βγει η τοποθέτησή σου και να τρως έξω μέχρι να ξαναστήσεις για δεύτερη φορά μέσα σε ένα χρόνο «νοικοκυριό». Κι όμως, η απεργία θα σε μάτωνε, όχι το ενάμισι χιλιάρικο που χαλάς κάθε χρόνο στην εγκατάστασή σου.

Μου έχεις πει κατά καιρούς γελοιότητες, που ντρέπομαι να δημοσιεύσω για να μην δοθεί λανθασμένη και άδικη εικόνα για τον κλάδο, ενώ τα παραπάνω αφορούν μόνο την – ευτυχώς μειοψηφική – περίπτωσή σου. «Δεν κάνω απεργία, για να μη μου κόψουν τη μέρα από την προϋπηρεσία» μου είπες κάποτε, ενώ δουλεύεις τρία χρόνια και δεν σου έχει πιστωθεί ούτε ώρα προϋπηρεσίας. «Βλέπω γύρω μου τα χειρότερα, δεν έχω σκοπό να ρισκάρω τίποτα» μου λες συχνότερα. Λίγο μετά μπαίνεις στην τάξη και διδάσκεις στα παιδιά ότι «θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία». Σχεδόν πάντα κλείνεις την κουβέντα με το ρητορικό ερώτημα «και τι πετύχατε εσείς με τις απεργίες ;»

Δεν πρόκειται να σου απαντήσω. Έχω ξοδέψει πολλές ώρες από τη ζωή μου, μιλώντας σ΄ εσένα για την ηρωική απεργία της άνοιξης του ΄43, όταν το μαχόμενο εργατικό – λαϊκό κίνημα πέταξε – εν μέσω κατοχής – στα σκουπίδια  την απόφαση του κατακτητή να επιστρατεύσει τον πληθυσμό με σκοπό την εξασφάλιση εργατικού δυναμικού για τις  – συνεργαζόμενες  με τον κατακτητή –  ελληνικές  ή γερμανικές βιομηχανίες. Μάλλιασε η γλώσσα μου να επιχειρηματολογώ για το γεγονός ότι κάνεις λάθος να νομίζεις ότι οι μαζικοί διορισμοί μιας περασμένης εποχής ήταν απόρροια της δημιουργίας των ολοήμερων με τα λεφτά της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ήταν οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις στα εξεταστικά κέντρα του ΑΣΕΠ η κυρίαρχη αιτία για το ξεκλείδωμα των διορισμών. Σε προκάλεσα να φανταστείς πόσο χειρότερα θα μπορούσαν να είναι σήμερα τα πράγματα, αν έβγαινε από το «κάδρο» η εικόνα των τριάντα πανεργατικών απεργιών που έβαλαν τη σφραγίδα τους στις εξελίξεις και έριξαν τρεις κυβερνήσεις, αχρηστεύοντας μια μετά την άλλη της πολιτικές εφεδρείες της άρχουσας τάξης. Έδειξες να προβληματίζεσαι κι εγώ ο βλάκας εντυπωσιάστηκα από την ικανότητα της χρήσης παραδειγμάτων βγαλμένων από την ιστορία της κοινωνικής πάλης, να σπάει και τις πιο βαθιές προκαταλήψεις. Κολοκύθια. Δεν πέρασε ούτε μια βδομάδα, για να ΄ρθεις και να μου πεις ότι άκουσες στις «ειδήσεις», ότι οι μαθητές κάνουν καταλήψεις με αίτημα να αλλάξει το σχήμα της τυρόπιτας. Μάζεψα όσο κουράγιο μου είχε απομείνει για να ξανασυζητήσουμε, αλλά γρήγορα οχυρώθηκες πίσω από την αντίληψη «ου με πείσεις καν με πείσεις», η οποία έχει αποδοθεί μάλλον καταχρηστικά στους σοφιστές της αρχαιότητας.

Μπορώ να γράψω τόσα κι άλλα τόσα. Δεν θα το κάνω. Και να στο πω και πιο χοντρά ; Αρκετά ασχολήθηκα μαζί σου. Εξ άλλου δεν είσαι τίποτα άλλο από μια θλιβερή αντιδραστική μειοψηφία. Στο ξαναλέω μην κρύβεσαι μέσα στο πλήθος των συναδέλφων που απλώς στέκονται κριτικά απέναντι στην απεργιακή δράση. Με αυτούς, θα συζητήσω και θα ξανασυζητήσω, θα ακούσω τη γνώμη τους και θα δεις ότι μπορώ να αναθεωρώ όταν η πραγματικότητα το απαιτεί, διάφορες  «βεβαιότητες». Εσύ που με κατηγορείς για ιδεολογική ακαμψία, είσαι αυτός και αυτή που ποτέ δεν θα θέσουν εν αμφιβόλω της παιδαριώδους κοινωνικοπολιτικής αντίληψης απόψεις τους.

Μια τελευταία απλή  επισήμανση μόνο. Δεν είναι ούτε απειλή ούτε καν προειδοποίηση. Δεν νομίζεις ότι αρκετά έπαιξες με τη ζωή μας, υπονομεύοντας συνειδητά τις δυνατότητες των αγώνων μας ; Μας έχεις για τόσο βλάκες, που θα ανεχόμαστε αιωνίως τη διαλυτική δράση σου ; Επαναλαμβάνω, δεν απειλώ. Απλώς σου επισημαίνω, ότι ίσως και να μην είσαι τόσο εξυπνάκιας όσο περνιέσαι σκεπτόμενος «ας κάνουν αυτοί που θέλουν απεγία, ποτέ δεν ξέρεις, κάτι μπορεί να πετύχουν από τη μια και εγώ δεν θα έχω χάσει μεροκάματα από την άλλη». Λες να ΄μαστε τόσο ηλίθιοι που να χάφτουμε τις επικλήσεις σου στο «δημοκρατικό» δικαίωμα στην απεργοσπασία εσαεί ; Δεν γνωρίζουμε ότι είσαι εσύ που γράφεις στα παλιά σου τα παπούτσια τις  αποφάσεις των δημοκρατικά εκλεγμένων συλλόγων, συνδικάτων, ομοσπονδιών κάθε φορά που αποφασίζεται απεργία ; Τις παίρνουν λίγοι αυτές τις αποφάσεις ε ; Τις κυβερνητικές αποφάσεις που σου ΄βαλαν τα δυο πόδια σε ένα παπούτσι τις παίρνουν οι πολλοί ; Το  30% πήρε πριν από δυο χρόνια το κόμμα του Σαμαρά (18% την πρώτη φορά) μετά από μια υστερική εκστρατεία τρομολαγνείας και το πήρε από τους μισούς που πήγαν να ψηφίσουν. Σήμερα δεν μαζεύει ούτε πολύ λιγότερους.  Πώς σκύβεις τόσο αβασάνιστα το κεφάλι στις επιταγές μιας μειοψηφικής κυβέρνησης, εσύ ο υπέρμαχος της δημοκρατίας ;

Κλείνω συνάδελφε (αποφεύγω και τώρα  να σε βάλω σε εισαγωγικά). Όσα σου είπα δεν ήταν, παρά η έκφραση μιας αναγκαιότητας να σου μιλήσω κάποια στιγμή έξω από τα δόντια, γιατί δεν άντεχα άλλο να κάνω τον χαζό μαζί σου.  Δεν έγραψα το κείμενο, επιδιώκοντας κάποιο όφελος. Ίσα ίσα, ξέρω ότι πολλοί θα με κατηγορήσουν  για αριστερίστικο, άστοχο και χοντρό πέσιμο σε «κομμάτι της εργατικής τάξης», ακόμη και αν πρόκειται για το πλέον αντιδραστικό. Δεν χρεώνω σε καμιά συνδικαλιστική ή πολιτική συσπείρωση τα γραφόμενα, μόνο δικά μου είναι. Δεν ψάχνω για like, όπως η αρχαιολόγος – γλάστρα πρωινάδικου και εκπρόσωπος της πιο χυδαίας μορφής εκμετάλλευσης του γυναικείου σώματος. Έλα, μην κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις, για την τύπα της ΟΝΝΕΔ, τη συνεργάτιδα του Κουμουτσάκου μιλάω, αυτή για την οποία μου είπες ότι «καλά τους τα ΄χωσε για το Πολυτεχνείο» στη σχολική γιορτή της 17^ης Νοέμβρη και ταυτόχρονα νόμιζες ότι υιοθετώντας  αυτό το αηδιαστικό παραλήρημα, διαφοροποιείσαι από «κατεστημένες» ιδέες και πουλάς κάποιου απροσδιόριστου είδους εναλλακτικότητα.

Δεν πιστεύω σε θαύματα, αλλά σου δηλώνω πως σε περίπτωση που συμβεί ένα τέτοιο και αλλάξεις πλάκα, είμαι έτοιμος να αφήσω στην άκρη τα περισσότερα από τα προαναφερθέντα. Σε διαφορετική περίπτωση όμως, όταν έρθει ο καιρός που δεν θα παίρνεις ούτε καλημέρα από συνάδελφο, η γνώμη μου είναι ότι δεν θα πρέπει να σπεύσεις  να βγάλεις τα γνωστά για την ευκολία με την οποία προκύπτουν συμπεράσματά σου ότι φθονούν την προσωπικότητά σου ή την παιδαγωγική σου επάρκεια ή την ομορφιά σου ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο. Α, αν αρχίσουν κάποια στιγμή να πέφτουν σταγόνες στο πρόσωπό σου, μην βιαστείς να βγάλεις ομπρέλα. Παίζει και να μη βρέχει …

Πηγή: http://www.suigenerisoutsider.gr

Απάντηση Τσίπρα : Είναι συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα η απεργία

 

Γνωμοδότηση της Νομικού Συμβούλου της Δ.Ο.Ε. για την απεργία – αποχή από τις διαδικασίες της αξιολόγησης

Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. έχει τονίσει κατ’ επανάληψη ότι η συμμετοχή των εκπαιδευτικών στην απεργία – αποχή από όλες τις διαδικασίες της αξιολόγησης και της αυτοαξιολόγησης δεν ενέχει κίνδυνο πειθαρχικών διώξεων. Ο αγώνας που δίνεται είναι ένας αγώνας για την ανατροπή του θεσμικού πλαισίου και τη μη εφαρμογή της αξιολόγησης – χειραγώγησης που αποτελεί επιστροφή στον επιθεωρητισμό και καμία σχέση δεν έχει με τις θέσεις του Κλάδου για την αξιολόγηση. Είναι αγώνας που η έκβασή του θα σηματοδοτήσει τη μορφή της εκπαιδευτικής πραγματικότητας στο μέλλον και η αναγκαιότητά του δεν εξαρτάται από τη νομική κάλυψη που διαθέτει αλλά από σημασία του για τον κόσμο της εκπαίδευσης και το δημόσιο σχολείο. Είναι όμως σημαντικό, με δεδομένη την καλλιέργεια κλίματος φόβου, να γνωρίζουν οι εκπαιδευτικοί ότι οι κινήσεις που αποφασίζει το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. έχουν πλήρη νομική στήριξη.

Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. απευθύνθηκε στη Νομική Σύμβουλο θέτοντας τα παρακάτω ερωτήματα :

« 1. Είναι συμβατή με τις διατάξεις του ν.1264/1982 η πραγματοποιούμενη απεργιακή κινητοποίηση με την μορφή της αποχής από την άσκηση συγκεκριμένων καθηκόντων (πχ Αξιολόγηση);

2. Η συμμετοχή σε απεργιακή κινητοποίηση οποιασδήποτε μορφής μπορεί να επιφέρει πειθαρχικές ή άλλες διοικητικές συνέπειες εις βάρος των υπαλλήλων;

3. Στην περίπτωση των εκπαιδευτικών η μη υποβολή portfolio, εξαιτίας της συμμετοχής στην απεργιακή κινητοποίηση-αποχή επιτρέπει την πρόοδο της διαδικασίας αξιολόγησης, που προβλέπεται στο Π.Δ. 152/2013;

4. Μπορεί εκπαιδευτικός, να αποκλειστεί από μελλοντικές διαδικασίες επιλογών εξαιτίας της συμμετοχής του στην ως άνω αποχή;»

Η Νομική Σύμβουλος απάντησε επί των συνεπειών της συμμετοχής στην παραπάνω απεργιακή κινητοποίηση τα παρακάτω:

« 1. Η απεργία αποτελεί δικαίωμα των εργαζομένων, που ασκείται από τα συλλογικά όργανα αυτών. Το δικαίωμα αυτό αναγνωρίζεται και προστατεύεται πλήρως τόσο από το Σύνταγμα όσο και από υπερεθνικά-κοινοτικά νομοθετήματα. Έτσι το δικαίωμα της απεργίας κατοχυρώνεται, στα πλαίσια της κοινής αγοράς, στο άρθρο 13 του Κοινοτικού Χάρτη των Θεμελιωδών Κοινωνικών Δικαιωμάτων των Εργαζομένων του 1989 ενώ σε διεθνές επίπεδο διασφαλίζεται μέσω της υπ’ αριθμόν 87/1948 Διεθνούς Συμβάσεως Εργασίας .

Σύμφωνα με το άρθρο 46 του Κώδικα Δημοσίων Πολιτικών Διοικητικών Υπαλλήλων και Υπαλλήλων ΝΠΔΔ (ν.3528/2007) αναγνωρίζεται και προστατεύεται αφενός η συνδικαλιστική ελευθερία των Δημοσίων Υπαλλήλων και αφετέρου το δικαίωμα απεργίας αυτών. Συγκεκριμένα, το ως άνω άρθρο προβλέπει: «1. Η συνδικαλιστική ελευθερία και η ανεμπόδιστη άσκηση των συναφών με αυτήν δικαιωμάτων διασφαλίζονται στους υπαλλήλους. 2. Οι υπάλληλοι μπορούν ελεύθερα να ιδρύουν συνδικαλιστικές οργανώσεις, να γίνονται μέλη τους και να ασκούν τα συνδικαλιστικά τους δικαιώματα. 3. Η απεργία αποτελεί δικαίωμα των υπαλλήλων και ασκείται από τις συνδικαλιστικές τους οργανώσεις ως μέσο για τη διασφάλιση και προαγωγή των οικονομικών, εργασιακών, συνδικαλιστικών, κοινωνικών και ασφαλιστικών συμφερόντων τους και ως εκδήλωση αλληλεγγύης προς άλλους εργαζόμενους για τους αυτούς σκοπούς. Το δικαίωμα της απεργίας ασκείται σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου που το ρυθμίζει. 4. Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις έχουν δικαίωμα να διαπραγματεύονται με τις αρμόδιες αρχές για τους όρους, την αμοιβή και τις συνθήκες εργασίας των μελών τους».

2. Τόσο από την ίδια την συνταγματική αλλά και υπερνομοθετική αναγνώριση του δικαιώματος της απεργίας όσο και από την ρητή διατύπωση του άρθρου 46 του ν.3528/2007 προκύπτει με σαφήνεια, ότι η συμμετοχή σε απεργία, οποιασδήποτε μορφής, συνιστά δικαίωμα του εργαζομένου, προστατεύεται πλήρως από την έννομη τάξη και σε καμία περίπτωση η άσκηση ενός νομίμου δικαιώματος δεν μπορεί να ερμηνευτεί ως πειθαρχικό παράπτωμα, καθώς κάτι τέτοιο αφενός θα ερχόταν σε πλήρη αντίθεση προς την ίδια την έννοια του πειθαρχικού παραπτώματος και αφετέρου θα έπληττε καίρια τον πυρήνα του δικαιώματος της απεργίας.

Περαιτέρω, οποιαδήποτε έμμεση ή άμεση διοικητική συνέπεια εις βάρος των απεργών δημοσίων υπαλλήλων, εξαιτίας της συμμετοχής σε απεργιακή κινητοποίηση, ελέγχεται για την νομιμότητα της, καθώς η ενάσκηση ενός νομίμου δικαιώματος δεν μπορεί να επιφέρει οποιαδήποτε κύρωση εις βάρος του φορέα αυτού. 

3. Το άρθρο 17 του Π.Δ. 152/2013 προβλέπει την διαδικασία, που πρέπει να τηρηθεί για την αξιολόγηση των στελεχών εκπαίδευσης. Συγκεκριμένα, το ως άνω άρθρο προβλέπει: «1. Η διαδικασία της διοικητικής αξιολόγησης διενεργείται ως εξής: α) Οι αξιολογητές πριν από την έναρξη της αξιολόγησης προσκαλούν εγγράφως τους αξιολογούμενους σε συγκεκριμένη ημέρα και ώρα σε συνάντηση συζήτησης αναφορικά με την επικείμενη αξιολόγηση. Η πρόσκληση κοινοποιείται στον αξιολογούμενο τουλάχιστον τρεις (3) ημέρες πριν από την ημέρα της συνάντησης. Η παράλειψη πρόσκλησης του αξιολογούμενου επιφέρει ακυρότητα της έκθεσης αξιολόγησης. Η ημερομηνία πραγματοποίησης της συνάντησης καθώς και οι υπογραφές του αξιολογητή και του αξιολογούμενου σημειώνονται στον οικείο χώρο του εντύπου της έκθεσης αξιολόγησής του. β) Οι αξιολογητές μετά το πέρας της διαδικασίας συντάσσουν εκθέσεις αξιολόγησης. Οι εκθέσεις γνωστοποιούνται αποδεδειγμένα, το αργότερο εντός πέντε (5) εργάσιμων ημερών από την ημερομηνία σύνταξή τους, στους αξιολογούμενους. Σε περίπτωση νόμιμης απουσίας του αξιολογούμενου από την υπηρεσιακή μονάδα που υπηρετεί ή πραγματοποιεί το μεγαλύτερο μέρος του υποχρεωτικού του ωραρίου η έκθεση αξιολόγησης αποστέλλεται στην κατοικία του ταχυδρομικά επί αποδείξει ή με κάθε άλλο νόμιμο μέσο. Οι εκθέσεις αξιολόγησης γνωστοποιούνται εντός της αξιολογικής περιόδου ή το αργότερο τρεις (3) εργάσιμες ημέρες από τη λήξη της. 2. α) Η εκπαιδευτική αξιολόγηση αρχίζει με την κοινοποίηση σχετικής πρόσκλησης του αξιολογητή προς τον αξιολογούμενο. Σε περίπτωση που η εκπαιδευτική αξιολόγηση κινείται κατόπιν έγγραφης αίτησης του αξιολογούμενου προς τον αξιολογητή, για προσωπικούς ή υπηρεσιακούς λόγους, ο τελευταίος οφείλει να απαντήσει εντός 15ημέρου ορίζοντας ενδεικτική ημερομηνία πραγματοποίησης της αξιολόγησης. β) Η εκπαιδευτική αξιολόγηση περιλαμβάνει τα ακόλουθα στάδια: αα) Προγραμματισμού και προετοιμασίας της παρακολούθησης διδασκαλιών. Στο στάδιο αυτό ο αξιολογητής παρέχει διευκρινίσεις στον αξιολογούμενο σχετικά με τα κριτήρια και τη διαδικασία της αξιολόγησης και ο αξιολογούμενος εκπαιδευτικός ενημερώνει τον αξιολογητή για τα κοινωνικοπολιτισμικά και μαθησιακά δεδομένα της τάξης του. Στη συνέχεια ο αξιολογητής και ο αξιολογούμενος προγραμματίζουν την παρακολούθηση διδασκαλιών του αξιολογούμενου σε χρόνο που ορίζει ο αξιολογητής. Ο αξιολογητής μπορεί να λαμβάνει υπόψη τις προτιμήσεις του αξιολογούμενου ως προς τα μαθήματα και τις τάξεις στα οποία επιθυμεί να γίνει η παρακολούθηση. ββ) Παρακολούθησης δύο (2), τουλάχιστον, διδασκαλιών. γγ) Μετα–αξιολογικής συζήτησης και αναστοχασμού. Στο στάδιο αυτό, πραγματοποιείται προφορική συζήτηση μεταξύ του αξιολογητή και του αξιολογούμενου, στην οποία παρέχεται και ανατροφοδότηση από τον αξιολογητή σχετικά με την παρακολούθηση των διδασκαλιών. Μέσα σε μία εβδομάδα από την πραγματοποίηση της συζήτησης, ο αξιολογούμενος υποβάλλει στον αξιολογητή την έκθεση εκπαιδευτικής αυτοαξιολόγησής του και τον τυχόν συνοδευτικό ατομικό φάκελο που προβλέπεται στην παράγραφο 3. 3. Η εκπαιδευτική αξιολόγηση ολοκληρώνεται με τη σύνταξη της οικείας έκθεσης. Στις περιπτώσεις κατά τις οποίες ο αξιολογηθείς εκπαιδευτικός έχει κριθεί ως "ελλιπής" σε κάποιο κριτήριο, ο αξιολογητής οφείλει να προτείνει κατάλληλες μορφές επιμόρφωσης, ενδοσχολικής κυρίως φύσης. Η αξιολόγηση στο συγκεκριμένο κριτήριο επαναλαμβάνεται σε εύλογο χρονικό διάστημα και όχι σε διάστημα μεγαλύτερο του έτους. Οι εκθέσεις αυτοαξιολόγησης συνοδεύονται, προαιρετικά, από ατομικό φάκελο στον οποίο κάθε αξιολογούμενος μπορεί να περιλαμβάνει τα κάθε είδους δικαιολογητικά και παραστατικά που τεκμηριώνουν την αυτοαξιολόγησή του. 4. Η έκθεση αυτοαξιολόγησης και ο ατομικός φάκελος αποσκοπούν στην πληρέστερη ενημέρωση του αξιολογητή και δεν τον δεσμεύουν στην αξιολογική του κρίση. ….7. Η διοικητική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών που υπηρετούν σε κάποια από τις θέσεις που προβλέπονται στις περιπτώσεις του άρθρου 1 διενεργείται καθ’ όλη τη διάρκεια του διδακτικού έτους. Η διοικητική αξιολόγηση των λοιπών εκπαιδευτικών διενεργείται μεταξύ 1ης Φεβρουαρίου και 15ης Μαΐου κάθε έτους. 8. Η διοικητική αξιολόγηση για τους εκπαιδευτικούς των παραγράφων 10, 11 και 12 του άρθρου 3 διενεργείται, με ή χωρίς αίτηση του εκπαιδευτικού, μία τουλάχιστον φορά ανά διετία και για τους εκπαιδευτικούς που υπηρετούν σε κάποια από τις θέσεις ευθύνης που προβλέπονται στις περιπτώσεις α) έως κγ) της παραγράφου 1 του άρθρου 1 διενεργείται, με ή χωρίς αίτηση του εκπαιδευτικού, μία τουλάχιστον φορά ανά τριετία. 9. Η εκπαιδευτική αξιολόγηση διενεργείται, με ή χωρίς αίτηση του εκπαιδευτικού, μία, τουλάχιστον, φορά ανά τριετία εντός συνεχούς χρονικού διαστήματος που δεν υπερβαίνει τους 2 μήνες (διμηνιαία αξιολογική περίοδος)».

Στις 20-10-2014 εξεδόθη το υπ’ αριθμόν 10940 έγγραφο του Υπουργού, με το οποίο δόθηκαν οδηγίες για την διενέργεια της αξιολόγησης. Τόσο από την διατύπωση του άρθρου 17 όσο και από την διατύπωση των σχετικών οδηγιών του Υπουργείου προκύπτει, ότι η υποβολή της αυτοαξιολόγησης και του ατομικού φακέλου (ή όπως χαρακτηρίζονται στην εγκύκλιο portfolio) συνιστούν μέρος της διαδικασίας αξιολογήσεως και υπό την έννοια αυτή τα στελέχη εκπαιδεύσεως μπορούν να δηλώσουν, ότι απέχουν από την εν λόγω διαδικασία λόγω συμμετοχής στην αποχή, που έχει προκηρυχθεί από την Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδος (ΔΟΕ). 

Σημειώνεται, πάντως, ότι η μη υποβολή της εκθέσεως και του ατομικού φακέλου δεν μπορεί να αποτελέσει βάση για μια δυσμενή κρίση του στελέχους, τόσο βάσει των σκέψεων, που αναπτύχθηκαν στην αμέσως προηγούμενη (υπ’ αριθμόν 2) παράγραφο όσο και βάσει του γεγονότος, ότι από την ίδια την διατύπωση του νόμου προκύπτει, ότι η υποβολή της αυτοαξιολόγησης και του ατομικού φακέλου δεν είναι υποχρεωτική ενώ εξάλλου δεν δεσμεύει τον αξιολογητή. Σε περίπτωση, που παρατηρηθούν φαινόμενα χαμηλής βαθμολόγησης εξαιτίας της μη υποβολής ατομικού φακέλου και εκθέσεως αυτοαξιολόγησης, αυτό θα αποτελεί μια ισχυρή ένδειξη, ότι η χαμηλή βαθμολόγηση των στελεχών, που συμμετέχουν στην αποχή οφείλεται στην άσκηση ενός νομίμου δικαιώματος τους και γίνεται για λόγους άσχετους προς τα πραγματικά τους προσόντα. 

4. Το άρθρο 11παρ.11 του νόμου 3848/2010 «Στερούνται του δικαιώματος συμμετοχής στη διαδικασία επιλογής στελεχών εκπαιδευτικοί, οι οποίοι με δική τους υπαιτιότητα δεν συμμετείχαν στις διαδικασίες αξιολόγησης που προβλέπονται από τις σχετικές διατάξεις». 

Από την ανωτέρω διάταξη προκύπτει, ότι για την αποστέρηση του δικαιώματος συμμετοχής σε διαδικασίες αξιολόγησης θα πρέπει να υφίσταται υπαιτιότητα εκ μέρους του εκπαιδευτικού. Η συμμετοχή σε απεργιακή κινητοποίηση, οποιασδήποτε μορφής συνιστά άσκηση νομίμου δικαιώματος και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να ερμηνευτεί, ότι η μη συμμετοχή στην αξιολόγηση αποτελεί υπαιτιότητα του εκπαιδευτικού, που του αποστερεί το δικαίωμα επιλογής σε θέση στελέχους. 

Τέλος, πρέπει να τονιστεί, ότι η κατ’ άρθρο 23 παρ.1 του ν. 1264/1982 η καθ’ οιονδήποτε τρόπο επέμβαση στην άσκηση συνδικαλιστικών δικαιωμάτων συνιστά ποινικό αδίκημα για τον εργοδότη και τα όργανα αυτού. 

Παραμένω στην διάθεση σας για κάθε περαιτέρω διευκρίνιση.
Αθήνα, 25/11/2014
Η γνωμοδοτούσα δικηγόρος

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 27/11/2014

  

Ευχαριστήρια επιστολή για τις εκλογές της 5ης Νοε 2014

 Συναδέλφισσες , συνάδελφοι 

 Αισθανόμαστε  την ανάγκη να ευχαριστήσουμε, όλους εσάς που μας στηρίξατε με την ψήφο σας. Η ανάδειξη  μας σε 3^η δύναμη στις εκλογές αιρετών του κλάδου μας δείχνει ότι υπάρχει μια μερίδα εκπαιδευτικών που πιστεύει στις διαφανείς διαδικασίες, χωρίς  συνδιαλλαγές και παζαρέματα.

Δεσμευόμαστε ότι θα συνεχίσουμε να είμαστε Αξιοπρεπείς απέναντι σε αυτούς που μας βάζουν ταμπέλες και μας προσάπτουν ψεύτικες κατηγορίες, Αλληλέγγυοι προς το δίκιο κάθε συναδέλφου και τέλος θα συνεχίσουμε να Αντιστεκόμαστε  σε παρεΐστικες νοοτροπίες που απλά δημιουργούν ομάδες ευνοημένων ή μη συναδέλφων.

Θέλουμε επίσης να σας πούμε ένα μεγαλύτερο ευχαριστώ για την στήριξή σας σε περιφερειακό  επίπεδο. Η εκλογή αιρετού στο ΑΠΥΣΠΕ  από τον χώρο της Ενωτικής Εκκίνησης Εκπαιδευτικών ΠΕ Εκπ/σης, με την οποία συνεργαστήκαμε σε επίπεδο περιφέρειας Θεσσαλίας ήρθε να σφραγίσει την παρουσία μας στον χώρο των υπηρεσιακών συμβουλίων. Η χαρά μας είναι ακόμη μεγαλύτερη γιατί ως αναπληρωτής αιρετός σε επίπεδο ΑΠΥΣΠΕ εξελέγη ένας δικός μας άνθρωπος ο Πουλαράκης Ιωάννης.

Θα συνεχίσουμε να λειτουργούμε με την αρχή της συλλογικότητας και θα είμαστε πάντα δίπλα σας.  

Ευχαριστήρια επιστολή από τον αιρετό της ΕΝΩΤΙΚΗΣ ΕΚΚΙΝΗΣΗΣ ΕΚΠ/ΚΩΝ ΠΕ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ

Η προσπάθεια που ξεκινήσαμε στην περιφέρεια Θεσσαλίας για επανεκκίνηση του συνδικαλισμού στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, με αφορμή τις εκλογές των αιρετών έφερε αποτέλεσμα με την εκλογή αιρετού, από την ΕΝΩΤΙΚΗ ΕΚΚΙΝΗΣΗ ΕΚΠ/ΚΩΝ ΠΕ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ  του κ. Καλέμα Απόστολου (παραθέτουμε ευχαριστήρια επιστολή του)

Α Α Α : Καλόν αγώνα συνάδελφοι !

Το τελευταίο που έχουμε να σας πούμε συνάδελφοι λίγο πριν τις εκλογές διαλέξαμε να το τραγουδήσει ο Παύλος Σιδηρόπουλος με το εκπληκτικό αυτό τραγούδι . Σας ευχαριστούμε πολύ για την επιλογή της σελίδας μας για την επαφή μαζί μας καθώς επίσης  για την εμπιστοσύνη σας και τα καλά σας λόγια. Άσχετα από το απότέλεσμα εκείνο που θα ευχηθούμε σε όλους μας είναι: ΚΑΛΟΝ ΑΓΩΝΑ!

Κάποτε θα `ρθουν να σου πουν
πως σε πιστεύουν, σ' αγαπούν
και πώς σε θένε

Έχε το νου σου στο παιδί,
κλείσε την πόρτα με κλειδί
ψέματα λένε

Α Α Α : Όταν ο σουρεαλισμός συναντά το συνδικαλισμό

Μόνο η τέχνη μπορεί να απαντήσει στα όσα σουρεαλιστικά συμβαίνουν τις τελευταίες μέρες στο χώρο της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης της περιοχής μας με πρωταγωνιστές κάποιους πανικόβλητους συνδικαλιστές.
Να μας συγχωρέσουν όσοι δεν τα έχουν παρακολουθήσει, για την αδυναμία σύνδεσης με τα παρακάτω , αλλά μας είναι αδύνατον να τα σχολιάσουμε διαφορετικά, γιατί μας ξεπερνούν.

Λόγω επικαιρότητας λοιπόν,(" σοβαρότατων" καταγγελλιών και άλλων ανατριχιαστικών δηλώσεων και συμπεριφορών)   αποφασίσαμε να κάνουμε ένα μικρό αφιέρωμα στον κινηματογράφο για να θυμίσουμε και να προτείνουμε κάποιες πολύ καλές ταινίες από το παρελθόν. Διαλέξαμε για αρχή τον ακέφαλο καβαλάρη και όλοι οι υποψήφιοι της κίνησης θα παρακολούθήσουμε σήμερα το βράδυ, με αίσθημα ταύτισης τη συγκεκριμένη ταινία.

                       
  Επίσης μια καλή δική μας πρόταση προς όσους αρέσκονται σε μοναχικούς δρόμους  θα ήταν ένας άλλος καβαλάρης της επίσης γνωστής ταινίας:





  Και για να τελειώσουμε το μικρό αυτό αφιέρωμα στον κινηματογράφο θα  προτείναμε (ΠΡΟΣΟΧΗ!για συγκεκριμένο κοινό) την πολύ γνωστή ελληνική ταινία με τον εκφραστικότατο τίτλο:



Εξαιρετική προσφορά της σελίδας μας προς όλους τους αναγνώστες της, μια φωτογραφία του Τζίμη Πανούση που θα κοσμούσε την αφίσα μιας ταινίας που δυστυχώς δεν ολοκληρώθηκε ποτέ και θα κυκλοφορούσε με τον τίτλο :" Ο ΧΑΛΙΦΗΣ ΤΩΝ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ"