ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ, ΠΙΟ ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΑΠΟ ΠΟΤΕ ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΤΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΤΟΥ

«Χρειαζόμαστε ένα νέο Διαφωτισμό, ένα κίνημα εξανθρωπισμού των κοινωνιών που θα σταθεί απέναντι και θα συγκρουστεί με την πολιτική και τον πολιτισμό της βαρβαρότητας, όπως τον βιώνει σήμερα η ελληνική κοινωνία εν μέσω της μνημονιακής δίνης».

Δημήτρης Παπαχρήστου, ο εκφωνητής των γεγονότων του Πολυτεχνείου

Από την αποτυχημένη απόπειρα του Αλ. Παναγούλη να ανατινάξει το αυτοκίνητο του δικτάτορα, μέχρι την αυτοπυρπόληση του φοιτητή της Γεωλογίας Κ.Γεωργάκη στην κεντρική πλατεία της Γένοβας (για να υπενθυμίζει ότι δικτατορία και ελληνισμός δεν συμβαδίζουν) και από το αντιτορπιλικό «Βέλος» μέχρι τη
ραγδαία άνοδο του φοιτητικού κινήματος, όλα έδειχναν ότι ο ελληνικός λαός ετοιμαζόταν να γράψει άλλη μια ένδοξη σελίδα στο βιβλίο της ιστορίας του.

Κάθε χρόνο στον εορτασμό της επετείου του Πολυτεχνείου οι εκπαιδευτικοί καλούμαστε να απαντήσουμε στο ερώτημα τι σημαίνει στο σήμερα η εξέγερση αυτή, χωρίς να κινδυνεύει η ιστορική μνήμη να εξαντλείται σε «επετειακές γιορτές» και μουσικοθεατρικά χάπενινγκς: να δώσουμε ψυχοκινητική δύναμη στην ιδέα της εξέγερσης και να δημιουργήσουμε το γόνιμο έδαφος για αυριανούς ευαισθητοποιημένους πολίτες, που δεν θα βολεύονται με λιγότερο ουρανό.

Βρισκόμαστε 42 χρόνια μετά και το αναζωογονητικό αίτημα για ελευθερία, λαϊκή κυριαρχία, εθνική ανεξαρτησία και κοινωνική δικαιοσύνη είναι περισσότερο επίκαιρο από ποτέ: η κοινωνική εξόντωση που επιχειρείται μετά από 5 χρόνια εφαρμογής μνημονίων, παρά τις γλυκερές ρητορείες από την εκάστοτε κομματική νομενκλατούρα, είναι ενδεικτική για το πόσο έχουμε κατακτήσει και μένουμε πιστοί στις βαθύτερες αξίες της Δημοκρατίας, όπως η ισότητα στις ευκαιρίες, η ισότητα απέναντι στον Νόμο, η δίκαιη αμοιβή της εργασίας μας, η αξιοκρατία, η μέριμνα για τον φτωχό και τον αδύναμο, ακόμη και τα κριτήρια με τα οποία αναδεικνύουμε τις πολιτικές μας ηγεσίες και όσους μας εκπροσωπούν...

Αυτό είναι και το μήνυμα και η παρακαταθήκη του Πολυτεχνείου: το χρέος για αγώνα ενάντια στη δικτατορία, ενάντια σε κάθε μορφής δικτατορία, πολιτική, οικονομική, μιντιακή, συστημική. Το χρέος του καθενός να ξεφύγει από την παθητικότητα και να αρχίσει να συμμετέχει ενεργά –με τον ένα ή τον άλλο τρόπο- στην ανατροπή όσων ξεπερνούν τους ανθρώπινους κανόνες και το δίκαιο.

Ίσως όμως το πιο σημαντικό μήνυμα που εκπέμπει διαχρονικά το Πολυτεχνείο είναι ότι στην Ιστορία τίποτα δεν χαρίζεται: όλα κατακτώνται με αγώνες και θυσίες.

«...Θέλει αρετή και τόλμη η Ελευθερία...»

ΕΝΙΑΙΟ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ Π.Ε. ΝΟΜΟΥ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ