ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

            δύο συνδικαλιστικές χρονιές πέρασαν. Στο επίπεδο της ΔΟΕ έγιναν πάλι πολλά βήματα πίσω. Οι κομματικές παρατάξεις που συγκροτούν την πλειοψηφία της ΔΟΕ (ΔΑΚΕ, ΠΑΣΚ, ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ, ΠΑΜΕ, ΛΑΕ) έκαναν ότι μπορούσαν για να μην αλλάξει τίποτα στη ζωή μας. Αντιστάθηκαν σε κάθε αλλαγή και δεν πρότειναν τίποτα.

            Βασικό πλέον γνώρισμα του “κλάδου” είναι η κατηγοριοποίηση του και ο αγώνας  για τα  “εργασιακά δικαιώματα”  της κάθε κατηγορίας , αδιαφορώντας για την τύχη των άλλων. 

             Πιστές στη λογική του όχι σε όλα για να μην γίνει τίποτα οι παρατάξεις στην ουσία ποντάρουν την ύπαρξή τους στην απαισιοδοξία και στην ολοένα και περισσότερο χειροτέρευση της δική μας ζωής, την οποία δεν κάνουν τίποτα  για να βελτιωθεί. Υπερασπίζονται σήμερα αυτό που χτες πολεμούσαν (π.χ ΕΑΕΠ), δεν κάνουν καμιά πρόταση πέραν των ασαφών συνθημάτων τους  αφήνοντας την κάθε κυβέρνηση να νομοθετεί, για να την καταγγείλουν εκ του ασφαλούς μετά. Βλέπετε οι προτάσεις κάποιους θα θίξουν και έχουν κόστος. Χαρακτηριστικά παραδείγματα: Η ανυπαρξία προτάσεων για όλα τα θέματα του κλάδου, η συνθηματολογία  και η υπεκφυγή στην παρουσίαση θέσεων (πχ μορφή σχολείου, αναλυτικά προγράμματα, βιβλία, επιλογή στελεχών, μοριοδότηση, αξιολόγηση και πολλά άλλα).

            Γιατί γίνονται όλα αυτά; Γιατί προκηρύσσεις  νέες απεργίες  όταν κανείς στη βάση  δεν σε ακολουθεί; Σκοπός  είναι η διαμόρφωση κλίματος πολιτικής δυσαρέσκειας με ανάλογη εκμετάλλευσή τους από τα γνωστά ΜΜΕ για την επαναφορά στην κυβέρνηση αυτών που μείωσαν το δικό μας εισόδημα και τις συντάξεις μας κατά 45% (8000 ευρώ το χρόνο χάσαμε), διέλυσαν τα ασφαλιστικά ταμεία, απέλυσαν δασκάλους και στοχεύουν (και το λένε)  σε μέτρα χειρότερα από αυτά που βιώνουμε;

            Εμείς δεν  χρωστάμε σε κανέναν. Κρίνουμε τις θέσεις τόσο της κάθε κυβέρνησης όσο και των κομμάτων της αντιπολίτευσης που περιμένουν να μας κυβερνήσουν. Δεν έχουμε πάθει ακόμα αμνησία. Θυμόμαστε πώς ήταν τα σχολεία μας επί ΝΔ. Πώς ζούσαμε τότε. Και δεν θέλουμε να το ξαναζήσουμε.     Δεν απολογούμαστε για καμιά πολιτική. Ζούμε ακόμα σε συνθήκες φτώχειας και παλεύουμε όσο μπορούμε να ανατρέψουμε αυτήν την κατάσταση. Δεν ταυτίζουμε την ΑΑΑ με κανένα κόμμα ούτε πιστεύουμε πως θα λυθούν τα προβλήματά μας αν μας κυβερνήσει ένα άλλο κόμμα. .

            Συγχαίρουμε δε τον τομέα παιδείας της ΝΔ  που έχει το θάρρος να αποκαλύπτει δημοσία το αυτονόητο. Η ΔΑΚΕ είναι όργανο της Νέας Δημοκρατίας
και εργάζεται για να μας κυβερνήσει ξανά ο Μητσοτάκης.  Και να μας σώσει.

            Ένα ανεξάρτητο κίνημα στοχεύει κύρια στην ανατροπή πολιτικών και στην οργάνωση της βάσης μέσα από κοινές θέσεις που θα υποχρεώσουν τις κυβερνήσεις να εφαρμόσουν. Υποχρέωσή του, απέναντι σ' αυτούς που εκπροσωπεί, είναι να κρίνει  πολιτικές τόσο της κάθε κυβέρνησης όσο και της αντιπολίτευσης που φιλοδοξεί κάθε φορά να κυβερνήσει. Οφείλει να παίρνει θέση απέναντι σ' αυτές τις πολιτικές με βάση τα συμφέροντα αυτών που εκπροσωπεί. Και να εξηγεί ποιες θέσεις έχει και γιατί υπερασπίζεται αυτές τις θέσεις.

            Εμείς δεν πιστεύουμε στον συνδικαλισμό που διχάζει αλλά  στον συνδικαλισμό που ενώνει. Δεν πιστεύουμε στον συνδικαλισμό της μόνιμης ήττας, του τίποτα και της στείρας άρνησης των πάντων που μας καταδικάζει να μην αφήνουμε να καλυτερέψει η ζωή μας στο σχολείο. Μικρές νίκες θα αλλάξουν μια καθημερινότητα που μας συντρίβει. Γι αυτό παλεύουμε για τα μεγάλα αλλά και για τα μικρά. Όλοι μαζί. Στον κλάδο μας δεν έχουμε εχθρούς.

            Θεωρούμε πως η  μοναδική πρόταση που αν εφαρμοστεί μπορεί να αλλάξει τη ροή των συνδικαλιστικών πραγμάτων στη ΔΟΕ είναι να μην εφαρμόζεται και υλοποιείται καμία πρόταση, θέση ή απόφαση του ΔΣ της ΔΟΕ  αν δεν αποφασίσει πάνω σ'  αυτές  η ΓΣ των τοπικών συλλόγων.  Και αυτό λέγεται στα απλά ελληνικά άμεση δημοκρατία.

            Έτσι η ΔΟΕ θα ΥΠΟΧΡΕΩΘΕΙ να προστρέξει στη βάση και να της δώσει ουσιαστικό ρόλο που σήμερα δεν έχει.  Η αιτία της περιθωριοποίησης του κόσμου και της αποστροφής του προς τις συνδικαλιστικές λειτουργίες είναι ότι δεν έχει πλέον κανένα ρόλο σε όλα αυτά. Όποιος στηρίζει τη γραφειοκρατία της ΔΟΕ οφείλει να απολογηθεί για το χάλι του κλάδου και την ακινησία του. Πρέπει να το καταλάβουμε: Δεν αποφασίζει μονάχα η κυβέρνηση για όλα όσα θα γίνουν για μας χωρίς εμάς, αλλά και η ΔΟΕ.

            Ο δικός μας ρόλος είναι να συζητήσουμε την ουσία των προβλημάτων μας. Δεν αναρωτιέται κανείς γιατί ζητήματα  που δεν έχουν οικονομικό κόστος (στελέχη, μεταθέσεις , αναλυτικά προγράμματα) δεν συζητούνται; Πού επενδύουν οι κομματικές παρατάξεις και αρνούνται να συζητήσουν τέτοια θέματα και να καταθέσουν τις θέσεις τους; Προτείνουν μόνο να φύγουν αυτοί που κυβερνούν τώρα για να έρθουν οι δικοί τους να μας λύσουν τα προβλήματα. Λες και δεν τους ξέρουμε. Λες και δεν τους μάθαμε 40 χρόνια τώρα.

            Για την καλύτερη λειτουργία του συνδικάτου δεν λένε τίποτα. Γιατί απλά δεν θέλουν να καλυτερέψει η καθημερινότητά μας. Στην απαισιοδοξία και στην χειροτέρευση της ζωής μας χρωστούν την ύπαρξή τους. Δεν αναρωτιούνται γιατί συνεχίζοντας την ίδια συνδικαλιστική λογική δεν έχουν καταφέρει τίποτα ως τώρα  και οι εκπαιδευτικοί απαξιώνουν δικαιολογημένα αυτό το συνδικαλιστικό κίνημα της γραφειοκρατίας και του τίποτα;

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Δώστε δύναμη στη δημιουργία και όχι μόνο στη διαμαρτυρία

Στηρίξτε αυτούς που λένε  τις προτάσεις τους και αγωνίζονται γι' αυτές

Ψηφίστε αυτούς που θα ενώσουν και δεν θα διχάσουν τους συναδέλφους

Αυτούς που θα υπερασπιστούν τους εκπαιδευτικούς και τις θέσεις τους

Δυναμώστε την  ελπίδα και την αισιοδοξία για τον Κλάδο και την Κοινωνία